ภาษีหัก ณ ที่จ่าย

เงินมัดจำ และเงินประกันการเช่าอสังหาริมทรัพย์ ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย จากข้อกำหนดตาม คำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 73/2541 เงินมัดจำและเงินประกันการเช่าอสังหาริมทรัพย์ จะต้องถูกนำมาคำนวณและหักภาษี ณ ที่จ่าย ในกรณีที่เงินนั้นถือเป็นเงินได้ของผู้ให้เช่า อัตราภาษีที่ใช้จะอยู่ที่ 5% กรณีที่เงินมัดจำและเงินประกันการเช่า ถือเป็นเงินได้ ตามคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 73/2541 เงินมัดจำหรือเงินประกันที่ผู้เช่าจ่ายให้กับผู้ให้เช่า จะเข้าข่ายต้องหักภาษี ณ ที่จ่ายก็ต่อเมื่อ:

ภาษีหัก ณ ที่จ่ายของค่าบริการยอดไม่ถึง 1000 บาท ในสัญญาระยะสั้น-ยาว จะเป็นประเด็นหากกรณีมีการจ่ายค่าบริการ ยอดเงินไม่ถึง 1,000 บาท โดยหลักการแล้วไม่จำเป็นต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย ยกเว้นในบางกรณีที่เข้าเงื่อนไขพิเศษ ซึ่งการพิจารณาว่าจะต้องหักหรือไม่นั้นต้องดูที่ ลักษณะของสัญญาและเจตนาของคู่สัญญา หลักการพื้นฐาน ตามคำสั่งกรมสรรพากรที่ ท.ป. 4/2528 และที่แก้ไขเพิ่มเติม กำหนดว่า หากมีการจ่ายเงินได้พึงประเมินประเภท ค่าจ้างทำของ หรือค่าบริการ

ขายสินค้า หรือจ้างทำของ ภาษีหัก ณ ที่จ่ายต่างกันอย่างไรนั้น เรามาพิจารณาการขายสินค้า (Sale of Goods) และการจ้างทำของ (Contract for Work) เป็นสัญญาที่มีความแตกต่างกันในทางกฎหมายและภาษี โดยหลักการสำคัญในการพิจารณาคือ “เจตนา” และ “สาระสำคัญ” ของสัญญา 1. การขายสินค้า (Sale of Goods) คำจำกัดความ:

ประเด็นทางภาษีสำหรับค่าขนส่ง และค่าบริการ แตกต่างกันอย่างไรสำหรับผู้ประกอบการที่ให้บริการขนส่ง ควรทำความเข้าใจเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (VAT) และภาษีหัก ณ ที่จ่าย (Withholding Tax) เพื่อจะได้ปฏิบัติได้อย่างถูกต้อง ซึ่งมีรายละเอียดที่แตกต่างกันระหว่างการให้บริการขนส่งอย่างเดียวกับการให้บริการขนส่งที่พ่วงการบริการอื่น 1. ค่าขนส่งอย่างเดียว การให้บริการขนส่งอย่างเดียว หมายถึงการรับขนสินค้าจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งโดยไม่มีบริการอื่นใดเพิ่มเติม เช่น บริการรับ-ส่งสินค้า, การขนย้ายเครื่องจักร ภาษีมูลค่าเพิ่ม (VAT): ตามมาตรา 81(1)(ฌ) แห่งประมวลรัษฎากร การให้บริการขนส่งในราชอาณาจักรได้รับการยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม

การคำนวณภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย (Withholding Tax) การหักภาษี ณ ที่จ่าย คือ การที่ผู้จ่ายเงินมีหน้าที่หักภาษีไว้บางส่วนจากยอดเงินที่จ่ายให้ผู้รับเงิน แล้วนำส่งให้กรมสรรพากรโดยตรง ซึ่งวิธีนี้ช่วยให้รัฐสามารถจัดเก็บภาษีได้ง่ายขึ้น และผู้รับเงินก็ไม่ต้องจ่ายภาษีเป็นเงินก้อนใหญ่ในคราวเดียวเมื่อถึงกำหนดการยื่นภาษีประจำปี การคำนวณภาษีหัก ณ ที่จ่ายจะแตกต่างกันไปตามประเภทของเงินได้ที่ได้รับ โดยทั่วไปจะแบ่งเป็น 2 รูปแบบหลักๆ คือ การหักตามอัตราก้าวหน้า และ การหักตามอัตราคงที่ รูปแบบที่ 1:

คำอธิบายโดยละเอียดเกี่ยวกับหนังสือรับรองหัก ณ ที่จ่าย (50 ทวิ) หนังสือรับรองการหักภาษี ณ ที่จ่าย หรือที่นิยมเรียกกันว่า ใบ 50 ทวิ เป็นเอกสารสำคัญทางภาษีที่ผู้จ่ายเงินต้องออกให้ผู้รับเงินเพื่อยืนยันว่าได้มีการหักภาษีและนำส่งรัฐบาลแล้ว ซึ่งผู้รับเงินจะนำเอกสารนี้ไปใช้เป็นหลักฐานในการยื่นแบบแสดงรายการภาษีประจำปีเพื่อขอคืนภาษีหรือชำระภาษีส่วนที่เหลือ 1. หนังสือรับรองหัก ณ ที่จ่าย คืออะไร? คือ เอกสารที่ผู้จ่ายเงินได้ (เช่น บริษัท หรือนิติบุคคล) มีหน้าที่ต้องออกให้กับผู้รับเงินได้

ภาษีหัก ณ ที่จ่าย (Withholding Tax – WHT) คือ ระบบการจัดเก็บภาษีล่วงหน้าวิธีหนึ่งที่กำหนดให้ผู้จ่ายเงินได้ มีหน้าที่หักเงินจากยอดเงินที่จ่ายให้แก่ผู้รับ แล้วนำส่งภาษีที่หักไว้นั้นให้กับกรมสรรพากร แทนผู้รับเงินได้ มาทำความรู้จักวิธีคำนวณภาษีหัก ณ ที่จ่าย แบบเข้าใจง่ายๆ ดังนี้ วัตถุประสงค์หลัก: อำนวยความสะดวกในการจัดเก็บภาษี: ลดภาระผู้เสียภาษีในการไปยื่นภาษีเองทั้งหมด และช่วยให้กรมสรรพากรได้รับภาษีล่วงหน้า ทำให้มีกระแสเงินสดเข้ารัฐอย่างสม่ำเสมอ ลดปัญหาการหลีกเลี่ยงภาษี: เป็นการตรวจสอบและควบคุมการเสียภาษีของผู้รับเงินได้ในเบื้องต้น ใครคือผู้มีหน้าที่หัก

ภาษีหัก ณ ที่จ่าย (Withholding Tax – WHT) เป็นกลไกสำคัญในระบบภาษีของประเทศไทย มีจุดประสงค์เพื่ออำนวยความสะดวกในการจัดเก็บภาษี และลดภาระภาษีก้อนใหญ่ของผู้มีเงินได้ตอนสิ้นปี ความหมายของภาษีหัก ณ ที่จ่าย (Withholding Tax – WHT) ภาษีหัก ณ ที่จ่าย คือ ภาษีเงินได้ที่ถูกหักไว้ล่วงหน้า ณ เวลาที่มีการจ่ายเงินได้ ตามประเภทของเงินได้ที่กฎหมายกำหนด