ละทิ้งหน้าที่ 3 วัน เลิกจ้างได้ แต่ค่าจ้างค้างจ่ายต้องจ่ายให้ลูกจ้างด้วย พร้อมดอกเบี้ย

คดีนี้ ลูกจ้างขาดงานระหว่างวันที่ 29 เมษายน 2554 – 3 พฤษภาคม 2554

ลูกจ้างมีหน้าที่ต้องทำงานให้แก่นายจ้างตามสัญญาจ้างแรงงาน และตามระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน การที่ลูกจ้างหยุดงานโดยไม่แจ้งนายจ้างตามระเบียบ และขาดงานไปดังกล่าว จึงถือว่าเป็นการจงใจขัดคำสั่งของนายจ้างอันชอบด้วยกฎหมาย และเป็นการละทิ้งหน้าที่ไปเสีย

นายจ้างจึงชอบที่จะเลิกจ้างได้โดยมิพักต้องบอกกล่าวล่วงหน้าได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 583 นายจ้างจึงไม่ต้องจ่ายสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าแก่ลูกจ้าง

และเมื่อนายจ้างบอกเลิกจ้างเมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม 2554 ลูกจ้างซึ่งเป็นลูกจ้างรายเดือนมีสิทธิได้รับค่าจ้างในวันที่ 1 และวันที่ 2 พฤษภาคม 2554 ซึ่งเป็นวันหยุดประจําสัปดาห์ และวันหยุดตามประเพณี และในวันที่ 3 พฤษภาคม 2554 อันเป็นวันทํางานปกติของลูกจ้าง นายจ้างจึงมีหน้าที่ต้องจ่ายค่าจ้างตามวันดังกล่าวแก่ลูกจ้าง พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 15 ต่อปี นับแต่วันฟ้อง

ข้อสังเกต

คดีนี้ แม้ลูกจ้างละทิ้งหน้าที่แต่ช่วงเวลาที่ลูกจ้างละทิ้งหน้าที่ไปนายจ้างไม่ได้เลิกจ้าง มาเลิกจ้างภายหลังจากละทิ้งหน้าที่ 5 วัน ดังนั้น ช่วงเวลาดังกล่าวแม้จะมีวันหยุดคั่น แต่เมื่อลูกจ้างเป็นลูกจ้างที่รับเงินเดือนมีสิทธิได้รับค่าจ้างในวันหยุด นายจ้างจึงต้องจ่ายค่าจ้างให้ลูกจ้างด้วย

ที่มา คำพิพากษาฎีกาที่ 5713/2561

อ้างอิง : https://www.facebook.com/LaborProtectionLaw/photos/a.486870445182398/951271578742280/